RoaA - Idomeni Caravan Project
Ο Στρατής Βογιατζής και το Caravan Project βρέθηκε στην Ειδομένη και κατέγραψε την ιστορία της RoaA. Μιας μικρής Σύριας - Παλαιστίνιας που περίμενε όπως και τόσοι άλλοι στα σύνορα για το πέρασμα.
Οι ιστορίες για τον πόλεμο μέσα από την αφήγηση μιας μικρής έφηβης δείχνουν την τραγωδία όλων αυτών που αναγκάζονται να αφήσουν πατρίδες χωρίς να μετρούν το κόστος, ρισκάροντας τα πάντα με ένα τουλάχιστον κέρδος, το δικαίωμα στο όνειρο ...
Ευχαριστούμε Στρατή...
Σα να μην πέρασε μια μέρα
αναδημοσίευση από www.aplotaria.gr
της Νατάσας Στραχίνη
Κι όμως αυτές οι δύο φωτογραφίες έχουν χρονική απόσταση έντεκα χρόνων. Στις αρχές του 2002 όταν φάνηκε πως άνοιξαν τα θαλάσσια περάσματα για τα καραβάνια των προσφύγων και μεταναστών προς τα ελληνικά νησιά, όλοι μείναμε να παρακολουθούμε το φαινόμενο. Ο χώρος κράτησης («φιλοξενίας» όπως αρέσκονταν να αποκαλούν οι Αρχές τα κέντρα κράτησης) ήταν από τότε ένα μεγάλο ζήτημα. Στο μεσοδιάστημα πολλές ψυχές καταρρακώθηκαν και κάθε ανθρώπινο δικαίωμα καταπατήθηκε σ αυτούς τους χώρους απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικ/των καταδίκασε αρκετές φορές την χώρα μας για τις συνθήκες κράτησης των προσφύγων, όμως δεν άλλαξε κάτι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδότησε με πολλά εκατομμύρια τα νέα κέντρα κράτησης για να αισθανόμαστε όλοι σύννομοι.
«Ζήτημα γεωγραφίας» της Νατάσας Στραχίνη
Όταν φοβάσαι πως όλα έχουν ειπωθεί και πως τα περισσότερα έχουν γίνει, δεν βρίσκεις τις λέξεις για να μιλήσεις. Οι πιο πολλοί συνηθίσαμε τα δελτία με τις επιθέσεις, κάποιοι λίγοι τρομάζουν ακόμη με τα σύννεφα της βίας που μας δηλητηριάζουν ύπουλα ως κοινωνία, εθίζοντας μας σε έναν άλλο τρόπο αυτοδικίας και αυτενέργειας. Τα προβλήματα μας δύσκολα αναμετρώνται με την οριστική ήττα των δικαιωμάτων του «άλλου». Τα νέα φθάνουν συχνά και σε ξαφνιάζουν με το πόσο γρήγορα ξεχνάμε, πόσο εύκολα αδιαφορούμε.
Μία κυρία διαμαρτυρήθηκε γιατί τα συσσίτια της Εκκλησίας δίνονται και σε μετανάστες. Κι οι απορίες εύλογες ή μήπως όχι; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα: το ότι οι μετανάστες θα φάνε από τα συσσίτια που η εκκλησία πληρώνει ; η αγκαλιά μας είναι τόσο μεγάλη όσο και το κοντόφθαλμο βλέμμα μας ; χωρά μόνο όσους μιλούν και προσεύχονται σαν εμάς.
Άγιος Παντελεήμονας: Οι ρατσιστικές επιθέσεις πληθαίνουν, η συγκάλυψη συνεχίζεται.
Την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση μεταναστευτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων, κινήσεων πολιτών και κομμάτων (Πολιτιστικός Σύλλογος Αφγανών ΝΟΥΡ, Κίνηση Κατοίκων 6ης Διαμερισματικής Κοινότητας, Δημοτική Κίνηση Ανοιχτή Πόλη, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, Αντιφασιστική Κίνηση Ποτέ Ξανά, Επιτρ. Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, τμ. Δικαιωμάτων των Οικολόγων Πράσινων), στο αστυνομικό τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα. Κατά τη διάρκειά της καταγγέλθηκαν τα συνεχή περιστατικά βίας σε βάρος προσφύγων και μεταναστών στην περιοχή και τονίστηκε ότι η στάση του τοπικού τμήματος σε αυτά τα περιστατικά έχει ξεπεράσει τα όρια της ανοχής, αγγίζοντας την υπόθαλψη των ακροδεξιών συμμοριών.
Ολοκληρώθηκε η δίκη των αστυνομικών του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα για την υπόθεση των βασανιστηρίων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ολοκληρώθηκε η δίκη των αστυνομικών του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα για την υπόθεση των βασανιστηρίων
Σε ποινές 5 ετών και 5 ετών + 5 μηνών αντίστοιχα καταδίκασε σήμερα το Μ.Ο.Δ. της Αθήνας τους δυο αστυνομικούς (ο ένας ήδη πρώην), που δικάζονται από τις 21.10.2011 για την πολύκροτη υπόθεση του βασανισμού Αφγανών προσφύγων από αστυνομικούς του Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα το Δεκέμβρη του 2004.
Οι δύο κατηγορούμενοι (ο ένας εν ενεργεία αστυνομικός και ο άλλος ειδικός φρουρός που έχει αποχωρήσει μετά την ολοκλήρωση της 5ετους θητείας) ήταν οι μόνοι που παραπέμφθηκαν από μια ομάδα αστυνομικών, που (όπως αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας) εισέβαλαν σε σπίτια, που έμεναν Αφγανοί πρόσφυγες και κακοποιούσαν τους ενοίκους για να τους αποσπάσουν πληροφορίες για κάποιο συμπατριώτη τους. Σε δύο περιπτώσεις σύμφωνα με το κατηγορητήριο (αλλά πιθανόν σε πολύ περισσότερες στην πραγματικότητα) οι δράστες οδήγησαν τα θύματά τους στο υπόγειο γκαράζ του ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα και τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, μεταξύ των οποίων στον γνωστό φάλαγγα, όπως πρόκυπτε από τις καταθέσεις των θυμάτων και όπως δέχθηκε και το παραπεμπτικό βούλευμα. Κατά το βούλευμα οι δύο αστυνομικοί παραπέμφθηκαν ως προς τα δυο αυτά άτομα για κακουργηματική και διακεκριμένη μορφή βασανιστηρίων αντιστοιχα και επιπλέον για απρόκλητες σωματικές βλάβες σε βάρος άλλων 11 προσφύγων, ανηλίκων στην πλειοψηφία τους.